زمین گیر شدن تکنولوژی صنعتی ایران به بهانه سلطه گری
تحریمها کشور را به انزوا کشانده و از دو جنبه انتقال تکنولوژی و ورود سرمایهگذاری های خارجی مارا به چالش کشیده است، اگر دولت چهارهم به وعدهی اتصال به جامعه جهانی عمل نکند مشکلات صنایع کشور لاینحل باقی خواهد ماند.
سطح فناوری کشور در بخش معدنکاری زیرزمینی از جمله زغالسنگ متعلق به ۵۰_۶۰ سال پیش است، با وجود اینکه در جهان از فناوری های خشک و بدون نیاز به آب برای فراوریهای معدنی استفاده میشود، کشور ما که دچار کمآبی ست، عمده صنایع خود را با مصرف آببالا تعریف کرده است.
محمد حسین بصیری صاحبنظر حوزه صنایع معدنی معتقد است: خدماتی که لازم است از سایر کشورها حتی آمریکا بگیریم به معنای پذیرش سلطه نیست، امروز نیازمند یک اراده مصمم در کشور هستیم تا بتوانیم هوشمندانه قرارداد ببندیم؛ قراردادهایی که متضمن خدمات خواهد بود و هیچ وابستگی به دنبال نخواهد داشت.